به گزارش پایگاه تحلیلی یون ایران برای بررسی روابط بین‌المللی در دوران پساکرونا و مخصوصاً روابط ایران با غرب، دیدارنیوز با الهه کولایی استاد روابط بین الملل گفت‌وگو کرده است که چکیده آن در ادامه می آید:
الهه کولایی: تردیدی نیست که ویروس کرونا شرایط جامعه بشری را به شدت تحت تأثیر قرار داده و با توجه به آثاری که بر حوزه‌های مختلف حیات اجتماعی، از جمله بر حوزه ت خواهد داشت، بر روابط بین کشورها نیز تاثیرگذار خواهد بود. به ویژه که بر اساس برآوردهایی که نهادهای تخصصی و علمی مطرح کرده‌اند، زمان توقف این همه‌گیری روشن نیست و همین امر پیش‌بینی اثرات آن را دشوارتر می‌کند. اما به احتمال زیاد همه کشورهای جهان و نظام‌های اقتصادی-اجتماعی و حتی ی آنها تحت تأثیر این شرایط تحولاتی را تجربه خواهند کرد. نکته‌ای که در این زمینه بسیار اهمیت دارد، نوع رویارویی جوامع با این پدیده و آثار آن است. کشورهای بسیاری در این وضعیت با استفاده از امکانات علمی و پژوهشی خود، در سطوح مختلف نحوه رویارویی با این پدیده را مورد بررسی قرار داده‌اند. گروه‌های تحقیقاتی و مطالعاتی مختلف تشکیل شده‌اند و نهادهای علمی در این زمینه به کار گرفته شده‌اند تا بتوانند تأثیراتی را که در حال شکل‌گیری است، تا حدودی روشن کنند. اما بسته به سطح توسعه جوامع و میزان توجه نظام‌های اقتصادی-ی به دانش و یافته‌های علمی، می‌توان انتظار رویکردی مناسب و سازنده داشت. بنابراین همه حکومت‌ها می‌کوشند برای رویارویی کارساز و کارآمد با این شرایط در حال تحول، راهکارهای مناسبی را پیدا کنند
اما نمی‌توان نقش عامل قدرت را در روابط بین کشورها نادیده گرفت. جامعه بشری همواره با تحولاتی روبرو شده است که امید و انتظار به دگرگونی‌های مناسب و پاسخ مناسب از سوی قدرتمندان و کشورهای تاثیرگذار در سطح بین‌المللی را برانگیخت، اما کمتر پاسخی گرفت. به عوان مثال انتظار می‌رفت بعد از رویدادهای 11 سپتامبر جهان وارد شرایط جدیدی شود و بسیاری از جنبه‌های روابط در جهان تغییر کند؛ یا انتظار می‌رفت در برابر هشدارهای دانشمندان و متخصصان در حوزه‌های اقتصادی-اجتماعی، قدرت‌های بزرگ جهان بپذیرند هزینه‌های کلان قدرتمندتر شدن روزافزون خود و افزودن بر انباشت سلاح‌های متعارف و هسته‌ای خود را کنار بگذارند و به نیازهای جامعه بشری بیشتر توجه کنند اما این گونه نشد
اینک هم انتظار می‌رود بحران کرونا هم که جهان را دچار آثار و عوارض عمیقی کرده، به تحول در ت‌ها، روش‌ها و برنامه‌های اقتصادی-اجتماعی کشورهای مختلف منجر شود. این انتظاری است که پاسخی یکپارچه به آن داده نمی‌شود. بدون تردید در کشورهایی که مردم، نیازهای آنان، شرایط زندگی و حقوق انسانی آنها اولویت دارد، حکومت‌ها تلاش می‌کنند ساختارها و روشهای مناسب را برای رویایی موثر با این بحران پیدا کنند؛ اما در منطقه‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم، یعنی خاورمیانه و غرب آسیا، به نظر می‌رسد که این پدیده و آثار آن بر مشکلات جاری بر منطقه بیفزاید. به دلیل سطح پایین توسعه در این منطقه و شرایط متفاوتی که بین کشورهای این منطقه وجود دارد و بی‌توجهی یا کم‌توجهی به مطالبات مردم و نیازهای اساسی آنها، احتمالا با روندی از تشدید دشواری‌ها و مشکلات اقتصادی و اجتماعی و حتی ی در این کشورها روبرو باشیم. به نظر می‌رسد برخی حکومت‌ها در این منطقه، به ویژه آنها که قبل از شیوع و گسترش این بیماری، با ناآرامی‌های ی، اجتماعی و اقتصادی روبرو بودند، با گسترش کرونا و ناتوانی‌های ساختاری در پاسخ به شرایط جدید، در روندی از تشدید دشواری‌های همه جانبه گرفتار شوند.
در همه کشورهای جهان تحولات چه در داخل و چه در خارج، کم‌وبیش برای تغییر و اصلاح ت‌ها و برنامهها تحرکاتی ایجاد می‌کند. تصمیم‌گیران این کشورها تلاش می‌کنند رفتار خود را متناسب با شرایط جدید و بر اساس معیارهای سازگار با نیازها و خواسته‌های مردم تغییر دهند. اما در کشور ما چنین رویکردی را شاهد نیستیم. با در نظر گرفتن این که جهت‌گیری‌ها و رویکردهایی که در سال‌های گذشته در کشور ما شکل گرفته، همچنان بدون دگرگونی و انعطاف ادامه دارد، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم همه‌گیری کرونا به تغییر در رفتارها و بهبود در روابط بین‌المللی کشور کمک کند و سبب شود تا تحولات مثبتی در روابط ایران با جهان شکل گیرد. ممکن است تغییراتی از سر ناچاری روی دهد اما این سطح از انعطاف، نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای مردم در کشور باشد. با این حال باید امیدوار باشیم تصمیم‌گیرندگان بیش از این، فرصتهای تغییر و اصلاح رفتارها در داخل و خارج را از دست ندهند.
چار بِلو نیویورک تایمز:برای ترامپ فقط و فقط پیروزی در انتخابات و وفاداری به خودش مهم است و برای آن دست به هر کاری- از جمله قدرت فوق العاده دروغگویی و فریبکاری و مسئولیت ناپذیری- استفاده خواهد کرد
ویروس کرونا به طور کامل شکل انتخابات پیش‌روی آمریکا را تغییر داده است. اقتصاد در وضعیت وخیمی قرار دارد. مردم مضطرب هستند و ترسیده‌ا‌ند. ترامپ در نظرسنجی‌ها افت داشته و چشم‌انداز آینده خوب به نظر نمی‌رسد. همانطور که نیویورک تایمز هفته گذشته گزارش داد، تعدادی از اعضای حزب جمهوری‌خواه شباهتهایی بین زمان کنونی و سال ۲۰۰۶ می‌بینند:
در سال ۲۰۰۶ افزایش خشم از عملکرد جرج بوش و نیتی به دلیل جنگ عراق، دموکراتها را بر آن داشت که کنگره را بازپس بگیرند؛ دو سال بعد، آنها ریاست‌جمهوری را به لطف همین فضای ضد منصوبان در قدرت و بحران غیرمنتظره سقوط اقتصادی سال ۲۰۰۸ که به نفع آنها تمام شد، از آن خود کردند. این دو انتخابات (انتخابات کنگره در سال ۲۰۰۶ و ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۰۸) به شکلی تاثیرگذار مخالفتی مداوم با حکومت جمهوری‌خواهان بود؛ حالا هم حزب جمهوری‌خواه می‌ترسد ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ تکرار همان سناریو باشد.
اما به کسانی که این را نوعی دلگرمی می‌دانند به این معنا که ترامپ ضعیف شده و آسیب‌پذیر است باید گفت ترامپ جرج دبلیو بوش نیست. حزب جمهوری‌خواه هم با سال ۲۰۰۶ بسیار متفاوت است. محیط فرهنگی هم به گونه‌ای نیست که رسانه‌های اجتماعی خام و نوپا باشند.
ترامپ به عنوان یک انسان و تمدار پُر از نواقص است. برای او حقیقت، نیاز به گفتن یا پذیرش آن، بی‌معناست. ترامپ از گفتن هر چیزی یا انجام دادن هر کاری که فکر می‌کند، به او کمک خواهد کرد، ابایی ندارد. او به جز اینها، هیچ اصول دیگری ندارد. به اخلاقیات و وجدان پایبند نیست. تنها با کسانی پیوند اتحاد دارد که از وی حمایت و در راستای تعهد او به خودتبلیغی یاری‌اش می‌کنند.
سال ۲۰۱۶ زمانی که نواری از صدای ترامپ بیرون آمد که در آن با غرور درباره آزار جنسی ن حرف می‌زد، جمهوری‌خواهان نگران شدند. آنها به صورت علنی دونالد ترامپ را رد کردند و از او خواستند از رقابتهای انتخاباتی کنار بکشد.
رومه نیویورک تایمز آن زمان درباره غیرعادی بودن رفتار ترامپ و استفاده از زبان مبتذل و خشن در ارتباط با ن، درست یک ماه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری و ضربه شدیدی که وی به حزب جمهوری‌خواه به عنوان نماینده این حزب در انتخابات وارد کرد، نوشت.
اما حالا با گذشت زمان مشخص شد که این آسیب کوتاه‌مدت بود. حزب جمهوری‌خواه باز هم به سمت ترامپ خواهد رفت. در واقع این حزب به دست او بازسازی میشود و تنها به او وفادار می‌ماند.
قبل از مناظره با هیلاری کلینتون و درست دو روز بعد از منتشر شدن نوار مذکور، ترامپ گروهی از ن را که بیل کلینتون را به رفتار ناشایست جنسی متهم کرده بودند، به عنوان مهمان [آخرین] مناظره دعوت کرد. هیچ کسی نمی‌توانست این نقش را بی‌شرمانه‌تر از ترامپ ایفا کند. برای ترامپ که دست و پا می‌زد تا خودش را نجات دهد، هیچ چیزی قبیح نبود.
ترامپ در مناظره حرفهای وقیحانه خود را درباره آزار ن که با افتخار به زبان آورده بود انکار کرد و گفت: هیچ کس به اندازه من برای ن احترام قائل نیست»؛ دروغی دیگر.
این که چطور در همان ساعتهای اولیه انتشار نوار ترامپ، اولین سری ایمیل‌های به سرقت رفته از رئیس کمپین انتخاباتی کلینتون توسط سایت افشاگر ویکی‌لیکس منتشر شد، بسیار روشن به نظر می‌رسد. بعد از انتشار نوار، در برخی نظرسنجی‌ها ترامپ با افت شدیدی مواجه شد اما نه همه آنها. زیرا پایگاه او (حزب جمهوری‌خواه) متعصبانه وفادار است. نظرسنجی پالتیکو/مورنینگ کانسالت در آن زمان تنها یک درصد کاهش را نشان داد. مگان مک‌کارتی»، کارشناس موسسه مورنینگ کانسالت در آن زمان نوشت: آمار ترامپ به لطف وفاداری پایگاه جمهوری‌خواه پایدار ماند.
همه اینها گفته شد تا به این نتیجه برسیم که شکست ترامپ آسان نخواهد بود. ناکارآمدی و عملکرد به شدت نامناسب او در مقابله با همه‌گیری کرونا باعث محکومیتش نمی‌شود. ترامپ تا آخرین توان برای باقی ماندن در قدرت مبارزه خواهد کرد. هرگز هیچ تقصیری را نخواهد پذیرفت. او همینطور به دروغگویی ادامه خواهد داد و کسانی که حمایتش می‌کنند هم پشت او را خالی نمی‌کنند و در هر مرحله پابه‌پای وی خواهند رفت.
حتی جو بایدن، نامزد احتمالی دموکراتها در انتخابات ۲۰۲۰ و رقیب ترامپ فکر می‌کند که او تقویم انتخابات را تغییر خواهد داد. وی بابت احتمال لغو شدن انتخابات سال جاری نگران است. بایدن به تازگی گفت: حرفهای من را به خاطر بسپارید. فکر می‌کنم او انتخابات را به تعویق خواهد انداخت، کمی فکر کنید ببینید چرا این انتخابات نباید برگزار شود.
هیچ چیز از ترامپ بعید نیست. خود را برای اقدامات او آماده کنید زیرا وی برای پیروزی در انتخابات نوامبر از هیچ کاری دریغ نخواهد کرد. مردی که می‌تواند نواری از صدای خود را که در آن با افتخار از آزار و توهین به ن صحبت می‌کند، انکار کند، قادر به انجام هر کاری هست.
ادامه مطلب
درباره این سایت